با توجه به اینکه مهمترین عضو زیبایی خانمها سینه ها می باشند، از گذشته برای ایجاد زیبایی دو سینه ها و بزرگتر کردن اندازه آن در خانم هایی که سینه های کوچک داشتند از روش های بسیاری استفاده می شد که از جمله آنها می توان به تزریق پارافین به عنوان حجم دهنده نام برد که بخاطر ایجاد مخاطرات فراوان از جمله عفونتهای شدید و کشنده و در نهایت بدشکلی منسوخ شد.
پس از آن از ژل ها و فیلرهای متعدد استفاده شد که نتایج مشابه پارافین در این موارد هم دیده می شد که منجر به منسوخ شدن استفاده از ژل ها به عنوان حجم دهنده سینه ها شد.
امروزه استفاده از این حجم دهنده ها برای بزرگتر کردن سینه ممنوع می باشد.
در حال حاضر دو روش برای افزایش حجم سینه ها و شکل دهی به آن وجود دارد که پروتز سینه به عنوان انتخاب اول و مهمترین و پر استفاده ترین حجم دهنده سینه می باشد و در چند سال اخیر تزریق چربی از خود فردهم مطرح و استفاده می شود. با توجه به محدود بودن بافت چربی در هر فرد خصوصا در افراد با حجم سینه کم و ازطرفی نیاز به تزریق حجم بالای ۵۰۰cc در هر سینه برای ایجاد شکل مناسب و عوارض نسبتا شایع از قبیل عفونت بافت چربی تزریق شده، نکروز، بدشکلی، ایجاد حالت ندولی در لمس و همچنین عدم امکان ایجاد ظاهر مناسب و طبیعی (ایجاد حالت افتادگی در سینه). استفاده از ترریق چربی درسینه ها محدود به موارد خاص از قبیل برطرف کردن فرو رفتگی ها در برداشتن توده های سینه و یا غیر قرینگی های مختصر در سینه ها و بعداز عمل شده است و کماکان استفاده از پروتز سینه انتخاب اول اکثر جراحان زیبایی برای حجم دهی به سینه ها می باشد. استفاده از پروتز سینه نه تنها میتواند ظاهر بسیار زیبایی را در سینه ها ایجاد کند بلکه تداخل در حاملگی و یا شیردهی ایجاد نمیکند و بابرش کوچک (حدودا ۵cm) در زیر بافت سینه که بعداز عمل اثری از آن وجود ندارد و یا به ندرت دیده میشود، کار گذاشته می شود.
برخلاف اعتقاد مردم که نیاز هست پروتز پس از گذشت مدت ۵ تا ۱۰ سال حتما تعویض شود، تا زمانیکه پروتز دچار عارضه نشده باشد نیازی به تعویض آن حتی مادالعمر وجود ندارد.